El Bèlu e Pinìn prima d’una man de scua: Prevost l’è diventàd papa!
ASCOLTA IL VIDEOLETTURA DELL’ARTICOLO

El Bèlu e Pinìn, setàdi šu al bar, prima d’una man de scua.

B: Ué Pinìn, èt vist che ‘l papa nöu l’è Prevòst?
P: Per forsa, chi i gh’èvu da fa, un magüt?
B: Ma s’èt capìd, o marter, Prevost l’è ‘l cugnum, vör no di’ che l’è un prevòst!
P: Ah, ho capìd, p’rò gh’o rešon anca mi, perché de sicür prima da ves papa el sarà stai anca un prevost!
B: Eh sì, te gh’è no tuti i torti, ma ‘ndem ‘nans perché son ‘dré a incartàm, parem Totò e Peppino. Sèri ‘dre a dit che Prevost l’è un americàn, el secund de fila dopu Bergoglio, che p’rò l’era argentìn!
P: ‘Me ‘l curidur en biciclèta!
B: Ah, ah, ah... Oh, ma quanti rusi èt buüd; sèt bèle ciuch?
P: Ma va là, schersi: sarò no un fulmìn de guèra, ma son gnanca ‘nsì taràd! Va ‘nans.
B: Diševi che Prevost l’è american, ma de Chicago, i so i eru un po’ italian, un po’ francés e un po’ spagnöi e che p’r una vintena d’ani l’è stai en Perù.
P: Ah, la sèvi no. Che bèl’végh ‘n amiš me ti’! Tra un para de rusi e ‘na de man a scua, se impara semper qualcòs.
B: Va là, ciàpem miga ‘n gir. Prevost l’è agustiniàn.
P: E ‘sa vör di’?
B: Che el so sant “preferìd”, disém, l’è Agustìn. P: E ch’èl?
B: Che pasiensa fiöi. Sant’Agustìn l’era vün del nord Africa che incö ciamarésem maruchìn, tant per capìs. L’èra vün che dopo ves stai un po’ faniguton da giùn, l’èva capìd che l’èra temp da mét la süca a post e ‘nsì el sèra fai batešà da sant’Ambrös, quel de Milàn. Qués chi t’la cunusi?
P: Ma brau, el miga un dì de fèsta? Mi laurèvi a Milàn e stèvi semper a ca’ el sèt de dešember, e a volte gh’era anca ‘l punt. Che bèl!
B: Va be’, mèi de gnent. Sant’Agustìn l’èra stai manicheo.
P: Mani che roba?
B: Manicheo, ‘l credèva che ‘l mund l’è spartìd in dü: da ‘na part ‘l ben e da l’oltra ‘l mal.
P: Perché èl no ‘nsì?
B: Bèla dumanda. Ugnun g’ha la so idea, ma de sicür Agustìn l’èva cambiada, perché duma le prede i cambiu mai idea, l’èva di’ qualdün, e l’èra diventàd cristiàn.
P: Ma in fin di cunti dun vöt rivà? Perché adés sì che son quasi ciuch, anca sensa rusi.
B: Scüsa, ma vöri di’ che i m’èn rimasti n’la süca i fünerai de papa Francesco, dun gh’èra ‘na manéga de falsòn ch’i dišu ‘na roba e pö na fan un oltra. Lür sì ch’i cambiu mai idea: i fan, i disfu e spés i mandu a mör anca i por malàn ch’i ghe van adré.
P: Aé, ghe son rimast mal anca mi. Perché sarò gnurànt, ma miga pirlu.
B: Mi dišì tüti i capi de stato, re e via.
P: Ma brau, anca mi. «El papa l’èra mè amiš», «El papa da chi, el papa da là»... Por papa. Ho sentìd de ch’le robe, che se ghe füdés stai amò Gesü Crist i avarés ciapàdi tüti a pesade, fìdet! E pö Bergoglio el se ciamèva Francesch, vün che ghe tegnèva dabòn ai puvréti, no me ‘sti merdòn.
B: Brau Pinìn, s-cét cume semper, son propi d’acord! Ma va chi riva: ué prevòst, ch’el se séta chi cun nüm.
P: Usti, l’è rivàd el papa!
B: Oh Signur, quanta pasiensa...

DIZIONARIETTO

prevòst - parroco, o come si diceva prevosto

magüt - muratore

buüd - bevuto

faniguton - scansafatiche

spartìd - diviso

prede - pietre

s-cét - schietto