Me ricòrdi tànti Nadài cun la nöu fin ai cupi... VIDEO

Sém ‘rivàdi al Nadàl 2025. Quànti Nadài ò visüd! N’la me vìta 85! Tànti, mài tròpi! I prìmi, naturalmént mi a ricòrdi no. Sèri trop picinìna. P’rò so, tàme me cüntèva me màma, chi èn stài Nadài difìcili. Nadài de guèra. Quànd son nasüda, prim genàr del quarantün, me papà el gh’èra no perché l’èra in guèra. Ànca dòpu ém pasàd àni de viulénsa, de suferénsa e de miséria. In chi dì chi, piéni de lüminàrie, culùri, guluŝità, regài, alegrìa me végn da pensà a la pòra gént che vìu ni paìŝi in guèra. Tànti papà al frònte, in perìcul, luntàn dai so fiulìn e da le so famìlie. Se credém tant evolüdi... e se cumpurtém tàme i òmi d’ le cavèrne: se masém per un toch de tèra...

...P’rò Nadàl l’è el dì che Gesù l’è nasüd per fas om, in méŝ a le puertà e a le catìverie de nüm òmi. Mistéro d’amùr!

Per chietàm un po’ pénsi a la not sànta: una caŝòta la divénta el céntro del mund. Pastùri, pegùre, re, dòne, òmi, i van lì a truà un Bambìn in fàse. Le stèle i se cùciun fin a tèra per adurà el Creatur del mund. El diàul per un mumént l’è blucàd.

Me dò un scurlòn e ricòrdi tànti Nadài biànchi, le Mése de meŝanot, le taulàde puréte, ma piéne d’amur. La nöu la quatèva tüt fin ai cùpi. Quant giügà: ŝgüiaröle, òmi de nöu cun ‘na garòtula al post del naŝ e un tumàtoŝ per fà la bùca, ùre a tiràs le bàle de nöu. I man i diventèvun tòchi de gias e la fàcia murèla, ma sarésom mài ‘ndài in cà.

Adès la cansòn “Biànch Nadàl” la par un po’ surpasàda, perché fiòca püϋ e in muntàgna, per scià, i gh’àn da sprusà la farìna ŝlàda artificiàl.

Ma “Bianch Nadàl” l’è ‘na cansòn tant bèla e intramuntàbil. Nüm l’ém fài cantà in dialèt da la bravissima Alessia per güstàla ànca adès. A séntla, me végn la pèl rìsa; ‘scultèla ànca viàltri, sül nost sito intenet del “Cittadino”, sarè i oci e turnarì indré a la puéŝia dei Nadài biànchi ch’i nòsti neùdi i cunùsun no ànca se i van a scià cun tùte firmàde ch’i cùstun un oc.

BIÀNCH NADÀL

Cul biànch to candùr, nöu / te dè giòia ad ògni cör, / n’la not sànta el cör el cànta d’amùr,/ l’è Nadàl amò.
‘Na cansòn la végn dal cél, piàn piàn / e cun la nöu la ne sa dà / un Nadàl pién d’amùr / un Nadàl de felicità.
El to candùr, nöu, / èl végn piàn piàn nel me cör, /n’la not sànta el cör el cànta d’amùr / l’è Nadàl amò.
Ti, nöu, te végni ŝu, piàn piàn / per dà giòia a ògni cör, /léva i òci e guàrda insüϋ / l’è Nadàl /sufrìs pü.
Ti, nöu, te végni ŝu piàn piàn / per dà giòia a ògni cör / léva i òci e guàrda insüϋ / l’è Nadàl / sufrìs pü //.

Adès tàŝi, làsi parlà la cansòn e fò tànti augüri de Bon Nadàl, ànca se no biànch.

Augüri ànca per un an nöϋ de Pace e Serenità in tüt el mund.

DIZIONARIETTO

Caŝòta capanna

Cùciun chinano

Cùpi tetti

Falìva fiocco di neve

Fiòca nevica

Murèla livida

Pèl rìsa pelle d’oca

Quàtèva copriva

Scurlòn scrollone

Ŝgϋiàrӧle scivoli, gioco di ragazzi scivolando su superfici ghiacciate

Ŝlàda gelata

Tòchi pezzi